Jaap vertelt, n.a.v. mijn verhaal over de problemen met het holpijpje, over het bestaan van een metalen snijpasser waarmee je grote cirkels uit papier en karton kunt snijden. Hij zal die passer de volgende keer meebrengen om hem te demonstreren, maar hier alvast een foto ervan.

De vraag is nu wie weet waar zo’n handige snijpasser nog te koop is!

Tijdens de papier-project-dag met kinderen heb ik bij één van de activiteiten een piramide-ster zien maken. Fem heeft een model ervan getekend en meegenomen en iedereen is er enthousiast over.
Dus worden er mallen nagemaakt!!

Het vierkantje in het midden is het uitgangspunt van de te maken piramide-ster. Vanuit het midden van de vier zijden trek je hulplijnen naar rechts, links, boven en beneden (de stippellijnen op de tekening). Vervolgens ook diagonalen door het vierkant tot 3 à 4 cm erbuiten (de groene lijnen).
Nu trek je lijnen vanaf het uiteinde van de schuine (groene) lijnen naar de (gestreepte) hulplijnen (die vanuit het midden van de zijden van het vierkant komen), en laat die ergens de hulplijn kruisen. (zwarte lijnen)
Dat kruispunt kun je ver, verder of dichtbij laten vallen, naar eigen inzicht. Het bepaalt de spitsheid van de piramidepunten.
Het model wordt uitgesneden langs de buitenkant van de ster én langs het middenvierkant.
Dat middenvierkant is de mal voor het vierkantje dat de piramide sluit.

Het model wordt nagetrokken op stevig papier. Let op: het middenvierkant wordt niet uitgesneden uit de piramide-ster die van papier gemaakt wordt!

Terwijl het model nog op het te gebruiken papier ligt, kan er langs het vierkante gat van het model gerild worden. Daarna worden (op de papieren piramide-ster) vanuit de hoekpunten van het vierkant vouwlijnen aangegeven naar de punt van de driehoeken (de rode lijnen in de tekening).
Langs die vouwlijnen én langs de groene lijnen wordt nu ook gerild en daarna worden alle gerilde lijnen scherp gevouwen.

De piramide wordt gesloten met het vierkantje dat uit stevig papier is gemaakt en waarin een extra opening is uitgesneden.

Door het vierkantje te verwijderen valt de piramide als een ster open. Er kan eventueel een waxinelichtje op batterijen in geplaatst worden.

Frans is enthousiast bezig geweest met stijfselmarmeren en heeft monsterstroken van zijn geslaagde papieren in een leporello geplakt. De leporello heeft hij verwerkt in een doosje. Vol bewondering wordt door iedereen stukje voor stukje bekeken, ook al om te ontdekken welk monsterstrookje géén stijfselmarmer is, maar een met bijenwas en notenklontjes bewerkt strookje papier. Tenslotte moet Frans dat monsterstrookje zelf aanwijzen ! (15e van links op bovenstaande foto)

Bert heeft Japanse recepten geprint en verwerkt in een boek, gebonden met de Japanse bindwijze, dus bladen met de vouw aan de voorkant en met een Japanse steek genaaid door de open rug. De band is bekleed met Japans papier dat zijde-achtig aanvoelt.
De recepten zijn afgedrukt in het Nederlands én in het Japans. De tekst in het Nederlands is al bla-derend in het boek te lezen van links naar rechts. In het Japans van rechts naar links, ofwel van achter naar voren.
De eetstokjes heeft Bert met een eigen bedachte steek genaaid op de platten aan de rugzijde.

Fem laat een fotoboekje zien dat zij gemaakt heeft n.a.v. een beschrijving die ik via internet bij Book-Arts gevonden heb. (http://www.cafecancun.com/bookarts/betty)

Het is een fotoboek, waarbij 'enkele' fotobladen én smalle strookjes van hetzelfde fotopapier, op dubbel gevouwen linnen stroken geplakt worden. (zie handelingen op de volgende bladzijde).
Het vergt grote precisie om een rechte rug te houden en om de strookjes precies gelijk boven elkaar te plakken. Door de kleurkeuze van de linnen stroken, in combinatie met de schutbladen en de bekleding van de band, is het mogelijk een zeer exclusief fotoboek te maken.
De scharniering is perfect en het boek valt mooi vlak open.

Vergeleken met het fotoboek dat we vorige maand maakten, geeft dit fotoboek meer opdikking in de rug, slaan de bladen wat soepeler om, en is de scharniering minder kwetsbaar.

Qua voorbereidingen blijft het werk hetzelfde: bij het boek van de vorige keer moesten eerst alle bladen gerild en gevouwen worden. Voor dit boek moeten eerst linnen en papieren strookjes gesneden worden.

Qua precisie eist dit boek meer nauwkeurigheid, omdat de afstand tussen het smalle strookje en het fotoblad op ieder linnen strookje gelijk moet zijn. Er moet dus tijdens het opplakken van strookje en blad met een malletje gewerkt worden.

Het fotoboekblok van vorige maand werd alleen op het achterplat geplakt en vereiste dus een fraai afgewerkte rug. Het boekblok van dit fotoboek wordt geheel in de band geplakt. Er kan dus volstaan worden met het beplakken van de rug met gaas en kapitaalband.

1. linnen strookjes dubbelvouwen met goede kant naar binnen.

2. strookje fotopapier op dubbelgevouwen linnen plakken.

3. mal plaatsen tegen strookje fotopapier en fotoblad tegen mal op linnen plakken.

4. nieuw strookje linnen boven op vorige blad plakken, goed gelijk in de rug, dus met de linnen vouwen precies op elkaar.

5. smeerpapier tussen opgeplakte dubbelgevouwen linnen leggen, linnen inlijmen, strookje fotopapier goed gelijk langs rug opplakken, mal plaatsen, fotoblad opplakken, etc. etc.

bestudering van de tekst, bekijken van het gemaakte boek,
concluderen:beredeneren van het doel van de borgplaatjes,

ja, zo had het gemoeten,
maar zo kan het ook!